Mijn Blog

Helpend verhaal

door Sandra op juli 11, 2016 Reacties uitgeschakeld voor Helpend verhaal

Een helpend verhaal wordt voor een kind op maat geschreven. Zijn uitdagingen komen aan bod, net als zijn helpende kwaliteiten en helden. Super leuk wanneer het kind zo’n prachtige tekening bij het verhaal maakt.

Ergens op de aarde ligt een geweldig eiland. Het is er groot en er is van alles te doen. Er leven veel verschillende dieren, zoals konijnen, honden, apen, cavia’s en katten. In de slootjes en meertjes die er zijn, wonen krabben, bevers, otters en allerlei soorten prachtige vissen. Al deze dieren spelen fijn met elkaar, al zijn ze heel verschillend. Ook voor kinderen is er op het eiland veel te doen. Ze kunnen spelen met de dieren, maar er is ook een crossbaan, je kunt er zwemmen of krabbetjes vangen, er zijn allerlei waterglijbanen, speeltuinen, voetbalvelden en een echte timmer- en knutselwerkplaats met heel veel materialen waar je je helemaal kunt uitleven. De papa’s en de mama’s kunnen meespelen of uitrusten op het witte strand.

Een lieve, creatieve jongen die er woont, vindt het superfijn op deze plek. Hij kan er naar hartenlust spelen met de dieren en zijn vrienden, van alles knutselen en helemaal zichzelf zijn. Hij heeft bijvoorbeeld allerlei meubels getimmerd voor het huis waar hij woont met zijn familie. Iedereen vindt het heel knap dat hij dat zo goed kan. Soms komen ook andere mensen vragen of hij iets voor hen wilt maken. Omdat hij lief en vriendelijk is doet hij dat graag.

Op een ochtend wordt hij wakker en hoort hij dat het erg hard waait. Wanneer hij opstaat merkt hij dat het steeds harder gaat stormen. In het begin is het nog wel leuk om de wind zo om het huis te horen razen, maar wanneer het steeds harder wordt, is het toch wel een beetje spannend. De jongen weet niet goed wat hij moet doen maar dan hoort hij dat er iemand op zijn deur klopt. Hij doet de deur open en daar staat SpongeBob! “Kom mee naar buiten” zegt SpongeBob. “Maar is dat niet gevaarlijk?” vraagt de jongen. “Nee hoor, vertrouw mij maar. Je kunt een paar dingen doen bij een storm: wachten tot het vanzelf over gaat, tegen de storm in gaan lopen of met de wind meelopen. Wat wil jij?” “Het lijkt mij wel leuk om met de wind mee te lopen” zegt de jongen. Dan word ik niet moe, lijkt het net of ik vlieg en zie ik onderweg van alles”. “Goed idee” zegt SpongeBob. Ze lopen over het eiland en zien de dieren. De krabbetjes zijn onder hun stenen gaan zitten, de bevers zijn hard aan het werk om alle afgewaaide takken te verzamelen, de katten liggen heerlijk te slapen achter de ramen en de konijnen zitten in hun holletjes. “Eigenlijk zijn bijna alle dieren aan het wachten tot de storm over is” zegt de jongen tegen SpongeBob. “Dat klopt. Vaak is dat ook de handigste manier, zeker wanneer je niets aan de storm kunt veranderen. Wanneer je er tegenin gaat lopen word je erg moe, dat had je al goed in de gaten. Meelopen zoals nu kan ook heel fijn zijn, maar je moet wel eerst kijken of het veilig is.” Terwijl ze verder lopen merken ze dat de wind gaat liggen. Er komt een zonnetje vanachter de wolken tevoorschijn, en alle dieren komen uit hun schuilplaats en gaan weer lekker spelen. Ook de jongen gaat weer lekker spelen. Hij fietst de hele middag over de crossbaan met zijn vrienden en gaat ook nog even zwemmen. ’s Avonds aan tafel vertelt hij dat hij met SpongeBob is gaan wandelen toen het ’s morgens zo hard stormde. Zijn zusje vindt het maar raar en lacht hem uit, maar de jongen weet dat het niet raar is en reageert niet op haar. Hij denkt aan de storm. Je wordt moe van er tegenin lopen, en eigenlijk is dat ook zo met ruzie denkt hij. Met zijn allen gaan ze nog gezellig een spelletje doen en dan gaat de jongen naar bed.

’s Nachts  heeft hij een wonderlijke droom. Hij is aan het crossen met zijn vrienden wanneer ineens Max Verstappen in een racewagen hem voorbij rijdt. Een stukje verder stopt hij  en stapt hij uit zijn racewagen. “Wil jij misschien een stukje rijden?” vraagt hij. De jongen vindt het spannend maar ook erg leuk dus hij stapt snel in. Max gaat naast hem zitten en vertelt hem hoe hij moest schakelen, gas geven en remmen. De jongen heeft al veel racespelletjes gedaan dus hij heeft het snel onder de knie. Samen rijden ze een aantal keer over de crossbaan die ineens veel breder is zodat de racewagen er makkelijk over kan. “Je bent een goede bestuurder” zegt Max “weet je dat het in het echt ook zo is dat je zelf de chauffeur van je leven bent? Jij bent degene die remt wanneer dat nodig is, of gas geeft om vooruit te komen. Soms gaat het even niet zo lekker en dan moet je bijsturen. De hobbels die je tegen komt in je weg daar ga je overheen.” Dan wordt de jongen wakker. Hij wrijft in zijn ogen en denkt “dat was een rare droom”. Hij gaat ontbijten en dan heerlijk naar buiten. Vandaag ga ik maar eens naar het strand denkt hij. Daar aangekomen ziet hij dat er een klein houten bootje ligt met daarin een schrift en een potlood. Op het schrift staat in mooie, sierlijke blauwe letters : Vervelende herinneringen. De jongen schrijft alle dingen die hij tot nu toe heeft meegemaakt en die hij niet zo leuk vindt in het schriftje. Dan legt hij het schrift in het bootje en duwt het van de kant, zo het water op. Daar drijven alle vervelende herinneringen steeds verder het water op. Wanneer hij zich omdraait staan daar SpongeBob en Max Verstappen naar hem te lachen. De jongen voelt zich vrij, heerlijk en zelfverzekerd. Samen lopen ze weg en maken er een fijne dag van.

SandraHelpend verhaal